De notaris is namens de staat – de Belastingdienst – belast met het beoordelen welk percentage overdrachtsbelasting bij een vastgoedtransactie door de koper moet worden betaald. Dat hierbij in veel gevallen sprake is van een grijs gebied blijkt wel uit een recente uitspraak. De koper stelde dat een tot woning verbouwd voormalige kantoorpand voor de overdrachtsbelasting in het lage tarief  moest vallen.

Het tarief van de overdrachtsbelasting is 2% voor de woning waarin de koper zélf voor langere tijd gaat wonen en waarvoor de startersvrijstelling niet geldt. Het tarief is 10,4% voor alle andere onroerende zaken, zoals een tweede of meer woningen, percelen onbebouwde grond, vakantiewoningen, bedrijfspanden en bijvoorbeeld een garage bij het huis die u niet gelijk met de woning koopt

De rechtbank bepaalde in de betreffende zaak dat het hoge tarief betaald moest worden omdat het verkochte niet als een woning was aan te merken. In deze casus werd een pand met meerdere appartementsrechten overgedragen aan een koper. Het pand was oorspronkelijk gebouwd als kantoorpand en beschikte over een begane grond en vier verdiepingen. Enkele van de ruimtes op de verdiepingen beschikten over een wastafel. Verder was er op de eerste verdieping een grote keuken aanwezig met een open ruimte, die dienst deed als kantine.

Voor de overdracht had de verkoper diverse voorzieningen aangebracht, waaronder een centrale douchegelegenheid met meerdere douches en enkele elektrische kookplaten. De koper is vervolgens van mening dat het pand als een woning moet worden aangemerkt, waarbij over de koopprijs het overdrachtsbelastingtarief van 2% verschuldigd zou zijn.

In de rechtszaak, aangespannen door de fiscus, werd dus anders geoordeeld. De rechtbank verwees hierbij naar recente jurisprudentie van de Hoge Raad. De rechtbank overwoog hierbij dat de wijzigingen die de verkoper heeft aangebracht onvoldoende zijn om de conclusie te rechtvaardigen dat de aard van de verdiepingen is gewijzigd van kantoorruimte naar woning in de zin van de wet belastingen rechtsverkeer. Ook wijst de rechtbank er op dat de wijzigingen niet zodanig zijn dat de verdiepingen niet meer geschikt zijn voor gebruik als kantoorruimte. Verder is er geen sprake van zodanige wijzigingen dat meer dan beperkte aanpassingen nodig zijn om de verdiepingen geschikt te maken als kantoorruimten. Kortom een dure les voor beide partijen.

Wij weten wanneer er sprake is van een woning of van een bedrijfspand. Heeft u dus plannen voor herontwikkeling van een bestaand bedrijfspand of wilt u een dergelijk object kopen, neem dan vooraf contact met ons op. Dit kan dure vergissingen zoals in de hiervoor aangehaalde rechtszaak voorkomen.